Ik heb bijna alles onder controle. Afgelopen week de
bedden verschoond, badkamer en wc gepoetst, boodschappen gedaan en heel veel
laatste moment klusjes en gezellige verplichtingen af gewerkt.
Op vakantie gaan, ik houd er van. Reizen naar het
onbekende, het bekende, een plan, geen plan, met bepaalde verwachtingen of geen
verwachtingen. Maarrrr er is een stemmetje, thuis los laten is een dingetje.
Het liefst heb ik de controle over alles en iedereen. Dit jaar gaan we voor het
eerst met zijn tweetjes dusss thuis los laten. Er woont niet eens meer iemand
thuis, waar heb ik het over.
Tussen de zomervakantie van 2015 en 2016 is zoveel gedaan,
gebeurt en geweest.
Tijdens het inpakken passeren ze de revue in mijn hoofd.
Mijn schema is anders dan die van manlief, uitwonenden en
huisdier.
Vanaf donderdag heb ik mijn plan dan ook vaak van koers veranderd.
Mijn plan was donderdagavond na muziekles Dropje het
konijn naar Oma te brengen. Alles stond klaar. Behalve mijn Bugel en muziektas
stond de achterbak van de auto vol met hooi, stro, voer en knabbelstokjes. Na
de muziek snel naar huis om broer konijn te pakken.
Snel dacht ik. Zou dat net zo zijn als met kleuters,
snel, snel…..dan moeten ze ineens nog plassen, hebben trek of dorst of weet ik
veel.
Ruim twee uur was het uitzicht van Dropje een reiskooi
die klaar stond voor de logeer partij. Ze voelde het aan haar water. Wanneer ik
het hok open doe schiet Dropje naar de beneden verdieping, dan maar via het
onderste hok. Hup ze is alweer boven, als ik het luikje nu dicht doe…..grrrrr hoor
ik, hij slaat met zijn voorpoot naar mijn hand en met zijn achterpoten wordt er
flink gestampt. Dit wordt niet eenvoudig. Hij zit nu beneden ik ga een vest
aantrekken om krabben op mijn armen te voorkomen. Het hok zet ik vlak voor het
hok, ik duw hem er in en sluit het razend snel. Wanneer ik de bak op pak zie ik
dat het plastic afbrokkelt door verstaften. Het hok is ook minstens 20 jaar oud
en misschien te lang in de zon gestaan. Terwijl ik ga staan probeer ik het hok
beter te sluiten, tegelijkertijd beweegt
Dropje wild heen en weer. De bak spat uit elkaar en Dropje kiest het hazenpad.
Er zit niets anders op dan mijn moeder af te bellen.
Dropje zet voorlopig hier de bloemetjes buiten.
Ik ga eerst maar Expeditie Robinson kijken. De keuken stond voor vrijdagochtend op het
programma, we gooien het roer om, de keuken is nu lekker koel. Tegen elf uur zie
ik het monster weer in zijn hok zitten. Na middernacht zet ik de dweil in de
kelderkast en duik mijn bed in.
Morgen maar opnieuw proberen met het geleende hok van de
buren.
✅😂
BeantwoordenVerwijderen