We are back at home!!

Het is 16.05 uur, het eerste wasje aan de lijn, alle ramen en deuren staan open en ik kan mijn ogen bijna niet open houden. Even doorbijten vandaag....

Gistermorgen moesten we om 12.00 uur het Hotel uit zijn. We konden lekker uitslapen, ontbijten en relaxed de koffer in pakken. En vooral heeeeeel veeeeeel freubels weggooien anders krijgen we de koffers echt niet dicht. We hebben voor de laatste keer ons ontbijtje gedaan aan de overkant. Wel raar een compleet ander ontbijt kiezen we uit en toch hetzelfde bedrag 58,15 dollar. Gustav roept naar mij "everything same price"  alles is gewoon 58,15 dollar. Mmmm misschien hadden we dan wat meer moeten besteller. Het zal toeval zijn. We gaan na het ontbijt verder met inpakken, uitpakken en weer opnieuw inpakken, weggooien van ehhh doosjes want we willen niets aan geven......kofferweger er aan en ja Marjolijn wint de zwaarste koffer, Gustav op 2 maar zit ook spul van Johan in en Marina verliest als 4de. Te weinig geshopt en uit gegeven dus. Daar gaan we nog wat aan doen. Johan heeft niet zoveel zin meer om de stad in te gaan en dan moet alles nog weer in kluisjes opgeruimd worden. Hij gaat lezen in de Lobby. Gustav en Marjolijn begeleiden mij onder de grond naar *Macy's een mega groot warenhuis. 11 verdiepingen en je kunt zo gek niet bedenken of het merk is aanwezig. Alleen zou ik nooit aankomen want updown en downtown zit er bij mij nog niet in en bovendien ga ik altijd links als we rechts moeten. We kijken onze ogen uit naar de hoeveelheid tassen en schoenen en kijken onze ogen nog meer uit naar het bijbehorende prijskaartje. Ik vind nog een leuke ketting. Daar ga ik voor. Wij gaan terug naar het Hotel waar Johan nog steeds zit te lezen. Wij vliegen 10 over 6 en moeten er ongeveer 3 uur van te voren zijn. We moeten met de metro en met de trein en denken dat het wel handig is om lekker relaxed met de koffers weer trapje op trapje af te gaan richting luchthaven. Rond 3 uur komen we daar mooi op tijd aan en sluiten aan bij de rij om koffers in te leveren en in te checken. Gaan door de douane en het wachten kan gaan beginnen. Dat doen we met een lekker kopje koffie van de Starbucks en bekijken wat winkels en kletsen met aanstaande medereizigers. Om kwart over 5 als de boarding plaats gaat vinden roepen ze om dat ons vliegtuigtoestel defect is en gerepareerd moet worden. De vlucht wordt verschoven naar 7 uur. Ach een uurtje geen probleem. Helaas rond kwart over 6 krijgen we te horen niet te repareren. Er is een ander vliegtuigtoestel onderweg en om 8 uur boarding, half 9 vertrek. De mensen die in Amsterdam zouden overstappen naar Deli worden uit de rij gehaald die kunnen met een andere vlucht mee. Marjolijn en ik moeten bij de boarding nog even slijmen voor een plaats naast elkaar. Vriendelijke man zorgt er zelfs voor dat we twee aan twee in dezelfde rij zitten met alleen het gangpad er tussen. Wanneer we ons afvragen waarom die kist om 9 uur nog niet de lucht in gaat wordt er omgeroepen; wegens onderhoud kunnen we nog niet vertrekken. Hé hé om kwart voor tien beginnen we te taxiën en gaan we de lucht in. Prima vlucht, kunnen kiezen uit een mega veel films en krijgen af en toe nog een hapje of een drankje ook.
Rond kwart over tien/ half elf Nederlandse tijd landen wij op Schiphol. Ons lijf zegt echter het is midden in de nacht graag in de ruststand blijven. Beetje brak, misselijk en de tijd kwijt. We bellen bij de koffers de service van de auto en wandelen naar de vertrekhal waar die meneer heen rijdt. Rond één uur / half twee rijden we Meppel weer in. Het is gezellig thuis komen met een kaartje en bloemetje van Rianne die behoorlijk veel werk heeft gehad met die hitte de plantjes te verzorgen en dan de stapels post van alle ondernemers hier in huis. Op het postkantoor liggen ook nog twee pakjes te wachten. Het was een prachtige vakantie met van alles en nog wat. Het is ook weer heerlijk om weer thuis te zijn en de Wall*Mart te verruilen voor AH. Eigen lekkere zachte bedje en even geen harde geluiden. New York is de stad die inderdaad nooit slaapt. Sirenes, fluitjes, altijd airco,s en toeterende taxi's. Met een lekkere cappuccino uit ons eigen apparaatje ga ik even lekker de kranten door bladeren om te kijken wat we hier allemaal gemist hebben.
Leuk dat jullie mee lazen, wie weet gaan jullie volgend jaar wel. Boekje mag je lenen hoor!
Ik ga over een week of twee weer verder met www.minuutvanmarina.nl
Later M@rina!

Derde dag New York

Vanmorgen komen we een beetje langzaam op gang, beetje spierpijn in de kuiten en het lekkere zachte schone bedje ligt ook wel erg lekker. We beginnen de dag met koffie van de overkant en een lekker broodje. De zon schijnt volop het wordt vandaag rond de 30 graden. Wij zagen dat het vandaag bij ons achter het huis in Meppel op zijn warmst 36 graden was pffff wat een warmte. Dan ben je blij als je lekker mag werken in de airco. Of de hele dag met je voetjes in een bakje water gaan zitten. De 30 graden hier voelde vandaag niet als 30 graden. Vergeleken met de West kust hebben wij het hier geen één dag te warm gehad. Wij gaan na de koffie richting metro en ons plan is vandaag om naar het Vrijheidsbeeld te gaan. Wij hebben geen moeite gedaan om kaartjes te kopen om in het beeld te kunnen. Je staat ondanks de kaarten die je dan hebt toch nog zo’n anderhalf uur in de rij en dat hebben we er niet voor over. We willen nog meer doen vandaag. We dachten we kijken wel stel dat het rustig is, wie weet, maar bij navraag bleek dat de kaarten al 3 maanden gelede was uitverkocht. Wij gaan met de boot naar Liberty Island. Omdat we The New York Pass hebben mogen we een rij met minstens 200 personen voorbij naar de rij met 20 wachtenden voor een ticket voor de boot. En daar gaan we weer van rij naar rij, alles uit de broekzakken, riem af, mobieltje, horloge af, vesten en jassen uit, door de bodyscan en aansluiten maar voor de volgende rij. De boten varen af en aan en er gaan minstens 500 personen per keer op. Op het eiland aan gekomen valt de massa mensen gauw uit één en zijn er schaduwplaatsjes, stoeltjes en bankjes genoeg om even lekker te zitten en het beeld van alle kanten te bewonderen en heeeeel veeel foto’s te maken. Zoals iedereen allemaal met 1 arm omhoog en de andere arm alsof je een boek vast houdt. Na anderhalf uur varen we weer terug naar de overkant. De boot stopt bij het Battery Park waar een heerlijke fontijn spettert waar de kinderen en sommigen volwassenen lekker door heen rennen. 1 man ging er al salto’s makend door. Wij gaan ff met de voetjes in het water. Halen een pretzel bij het eetkraampje. Het is een pizza deegkrakeling enorm groot maar wel lekker. Er zitten hier moeders met hun kroost lekker te genieten van het uitzicht en het leven om hun heen. Het Battery Park is gesloten door de storm Sandy. Er is niets van over en wordt nu gerestaureerd. Volgens de borden wordt het een prachtig design park. Wie weet gaan we het nog eens zien. We willen eigenlijk vanmiddag achter de schermen kijken bij de studio’s van NBC. De zogenaamde NBC Studios Tour. Elk kwartier gaat er een nieuwe groep er is vast wel plaats. We komen rond 3 uur aan maar kunnen pas met de tour mee om kwart over 5. Geen probleem we gaan shoppen en komen wel terug. Marjolijn en ik lopen samen naar Time Square want daar is genoeg te zien en te shoppen. Onderweg worden we tegen gehouden door jongens van een jaar of midden twintig ze zijn beginnende muzikanten en willen doorbreken. Of we ergens naar toe kunnen komen. Vervolgens hebben we alle twee een cd in de handen vragen ze onze namen en zetten die er op. Nou ja boeie dat zal onze entree bewijs dan wel zijn. We kijken elkaar aan en willen doorlopen. Dat was niet de bedoeling. We want a tip we need money for the music. Ach wij domme provinciaaltjes natuurlijk geld. Dat hebben we niet. Give back de cd. Tuurlijk geen probleem. We zien dat de naam er weer af wordt gepoetst en ze gaan op zoek naar het volgende provinciaaltje. We vinden een leuke winkel en passen veel maar de maten zijn net iets anders of ja wij hebben geen doorsnee maat. Marjolijn heeft 1 leuk hesje gevonden en gaat gauw naar de kassa toe. Geen Meastro we kunnen niet betalen. Pech we gaan gauw naar de mannen voor de tour want we hebben nog 5 minuten.

De tour gaat op zijn Amerikaans, na de gebruikelijke riem af, horloge af, scan etc. gaan we naar de volgende rij. Met heel veel toeters en bellen en heel veel comedy er om heen is het best lachen. We zien heel veel bekende series voor bij komen. We gaan weer heel veel films opnieuw bekijken. We zien de studio van Saterday Night. Aan de reacties van de Amerikanen te merken is dat het zaterdagavond programma en blijf je er voor thuis. Wel grappig je ziet hier de mannen druk de set opbouwen en volgens mijn mannen enorm veel stuff aan het plafond. We zien de aansturingskamer en we gaan kijken hoe het nieuws wordt voor gelezen en het weerbericht. Vervolgens gaan we nog naar een studio die je vanaf de straat ook kan zien. Hadden we nog voor gekeken en toen zeiden de mannen oh allemaal oude meuk ze zijn hier vast een museum aan het bouwen. Niet dus hier wordt de ochtend show gepresenteerd en aan de overkant in de buitenlucht zijn regelmatig optredens. Afgelopen dinsdag was daar Robbin Thick, Mark van der Plaat die New York net verliet Whapte dat al naar ons maar wij waren nog onderweg naar New York toe. Pech zo’n leuke zanger en leuk liedje.

Het is wel raar dat we geen bekenden tegen komen hier in New York. We waren hier twee dagen tegelijk met Nienke en haar gezin de oude buurvrouw van nr. 11. Bert en Lydia lopen hier ook al een paar dagen rond en de Fam Slot die we vorig jaar in Milaan tegen kwamen moeten hier ook ergens zijn??? Wie weet morgen op het vliegveld.

Na de tour is het al 7 uur voordat we in de Hotelkamer aankomen. We frissen ons op en gaan een hapje eten in een restaurantje hier aan de zijkant. Het is er elke avond druk en door de ramen zien we lekkere hapjes op de borden liggen.

Het eten was zeker lekker. Ik had een uitstekend plekje.Overzicht door heel de zaak, de keuken en de gasten die binnen kwamen. Ze zeggen dat Duitsers kabaal kunnen maken nou vlak de Amerikanen niet uit. Zo wie zo is er veel kabaal omdat er minstens 3 schermen hangen met de Yankees, Zucker en weet ik veel met wat voor sport. Elke score wordt gevierd en terecht natuurlijk anders staan de schermen voor niets aan. Hier veroorzaakt de eigenaar veel onrust hij had het heel druk met niks doen en onrust zaaien onder zijn personeel. Het was alsof ik in een restaurant zat waar Gordon Ramsey zat. De eigenaar die om de haverklap een personeelslid uit de keuken bij hem riep en een preek gaf, personeelslid knikt wat en gaat gauw verder. Onze serveerster vraagt wat we willen drinken. Ze begint bij de mannen en legt uit welke soorten bier. Midden in de zin rent ze weg. Ze hoort een belletje dat betekend eerst uit serveren. Daar komt ze weer aan; I am back, waar waren we gebleven. Wel gek de mensen blijven binnen komen, de hele zaak zit vol. Ze hebben Herman de Blijker niet nodig. Wij denken dat hij personeel gaat bellen om te komen helpen. Panniekerig loopt hij heen en weer met een telefoon aan het oor ondertussen gebarend en roepend naar mensen; Hey Guys hier heen. Tja dat gaat niet goed natuurlijk. Het is een komen en gaan van mensen en wij blijven lachen door wat we om ons heen zien gebeuren. Het leek wel een slapstick. Het eten was lekker maar we snappen de beoordeling op foursquare nu wel.

Rond negen uur gaan we naar het hotel, uitbuiken en puin ruimen want wederom wordt het koffer dicht doen een probleem.

Morgen moeten we 12 uur het hotel verlaten en vliegen we om 10 over 6 vanuit New York naar Schiphol. 3 uur van te voren op vliegveld zijn. Nog één keer met de metro en met de trein. We hebben morgen niet zo heel veel tijd om nog van alles en nog wat te doen. We gaan ons rustig voor bereiden op de terug reis en de warmte in Nederland…………

We zagen wel een heel bizar verhaal vandaag in de krant De Metro. Bij ons in de straat een paar blokken verderop stond een vrouw met haar man op het balkon te roken. Ze leunde op de rand en het balkon brak af. Ze is naar beneden gevallen vanaf de 16^de verdieping, op slag dood. Een heel bizar idee als je zelf je kamer op de 16^de verdieping hebt en het is maar een paar honderd meter van je vandaan.

Het is maar goed dat we bloggen en de foto’s hebben want we weten niet zo goed meer wanneer we wat gedaan hebben.

Op naar Nederland………

Later M@rina!

Tweede dag New York

Vanmorgen hebben we een klein beetje uit geslapen. De wekker ging rond 9 uur af. In plaats van een zonnig en warm New York, New York in de regen. Paniek. Allemaal paraplu's, regenlaarzen en de Uggs zijn weer op gezocht. Terwijl het een tropische regen is en nog steeds erg warm. De mannen halen koffie aan de overkant bij Starbucks en we eten op onze kamer. Maken wat broodjes om mee te nemen en tegen half 10 gaan we op stap naar het American Museum of Natural History. Dit mega grote museum zit recht tegen over het Central Park en is bij ons vooral bekend van de film Night at the Museum. Het markante gebouw met het grote paard met Rooseveld boven aan de trap. Wanneer alle bezoekers naar huis zijn en alleen de nachtwaker aanwezig is komen alle dieren en mensen tot leven. Geweldige film en we zoeken alle figuranten uit de film op. Vooral de venijnige Indianen die met pijl en boog de bewaker belagen.
Ruim twee uur later wandelen wij richting Central Park voor een broodje maar het regent ons te hard. We gaan even pauze houden in het Hotel met een lekker bakkie koffie van de overkant en eten een broodje. Johan gaat samen met Marjolijn en Gustav hun opgespaarde geld uit geven bij hun favoriete Apple winkel en ik blijf op de kamer om de blogs bij te werken. En heb nog even gezellig gemaild met Meppel. Wanneer ze terugkomen omdat al het geld is uit gegeven gaan we weer op stap.
We gaan naar MoMA Museum of the Modern Art. 5 afdelingen met schilderijen, kunstvoorwerpen en verzamelingen van heel diverse kunstenaars. Marjolijn heeft afgelopen jaar best goed opgelet bij Dhr Tolman want ze herkende erg veel schilderijen uit haar schoolboeken en van haar toetsen. We kwamen Vincent van Gogh, Mondriaan, Lichtenstein, pollock, de hamburger van claas van Oldenburg, Warhol en noem maar op. Gustav en ik hebben erg veel inspiratie voor een regenachtige dag gekregen. Met name voor de eenkleurige vierkanten uit de collectie van moderne kunst. Geintje!
Het is ondertussen 6 uur en we wandelen alvast richting Madame Tussauds om de dag luchtig af te sluiten en kijken meteen of we onderweg een geschikt eettentje zien. Het wordt de Mexicaan en blijkt een goede keus. Het wordt leuk opgediend in gezellige mandjes. We proberen van alles tortilla, wraps en taco’s. En we gaan voor de tortilla chips want we willen de homemade guacamole wel eens proeven. Hij is zeker lekker moeten we thuis ook eens proberen. Ook nog eens gezellig en aardig personeel wie weet komen we nog eens weer.
Na het eten gaan we naar Madame Tussauds. We verwachten het een beetje zoals in Amsterdam maar ja het is hier allemaal bigger than big. Grote ruimtes, harde muziek en een leuk sfeertje. En natuurlijk de leuke sterren die wij in Nederland niet hebben. Onder ander op de  foto met Obama’s, Lady Gaga, Kate, One Direction noem maar op. Volgens mij worden het wel 5 pagina’s sterren in het fotoalbum. Rond 9 uur wandelen wij terug naar de Hotel kamer.
Nu nog ff een biertje een watertje en een lekkere douche en dan gaan we lekker op één oor.
Ik kom nog even terug op de fluitende verkeersregelaars. Johan ontdekte vandaag dat de vele fluitjes die we horen bij de mannen voor de Hotels weg komen. Wanneer ze gasten hebben die een taxi willen hebben dan fluiten ze en buigen de taxi’s van de weg af naar het Hotel toe. Ze rijden namelijk de hele tijd rondjes totdat ze aangehouden worden.
Later M@rina!

De eerste dag New York

Gisteravond hebben we eerst maar eens gegeten. Ik ging voor een lekkere salade en de rest voor een lekker lapje vlees. Marjolijn en Johan hadden wel een lekker lapje vlees maar het zat aan een spiesje.  Na het eten wandelen wij naar Times Square en kijken onze ogen uit. Zowaar nog drukker als overdag en een beetje zoals in Las Vegas allerlei stripfiguren in een pak zoals Sponge Bob, Spiderman, Elmo noem maar op. Ze proberen je te lokken voor een high five of Hunk, wil je misschien een foto maken, tja dan wordt het dokken. Rond negen uur zijn we in het hotel en als we liggen slapen we. Maar goed ook want woensdag willen we flink op stap. We spreken om negen uur af om aan de overkant ergens te ontbijten. In het Hotel kan je wel ontbijten maar het zit niet bij de prijs in. Hier heb je op elke hoek van de straat een breakfast waar iedereen eigenlijk heen gaat. Wij starten daar ook. IK ga boven aan een tafeltje zitten en de rest zoekt naar wat lekkers. Dat valt niet mee meters vitrine met van alles veel, groot, vet en zoet. Ze komen met lekkere broodjes, ham, brie, sla etc te veel de helft stoppen we in de tas en gebruiken we wel als lunch. Twee vliegen in één klap en zo gek nog niet want het leven in New York is prijzig. De 4 broodjes + koffie kost maar liefst 58 dollar, 1 doller = 78 cent reken maar uit. Gustav denkt omdat er op de kassabon alleen een totaalbedrag staat dat het een slechte actie is; een toerist zien we toch niet meer terug mmm we vergeten het maar gauw.

Wij gaan na het ontbijt naar Empire States Building. Hier kan je vanaf de 86 ste verdieping over heel New York kijken. De lift brengt ons per minuut 300 meter hoger met starten en stoppen erbij. Alsof we de ruimte worden in geschoten. Het binnen komen is al een attractie. Buiten staan tig proppers allemaal keurig in kostuum ons naar binnen te lokken. Nu hebben wij een New York pass gekocht, kost wat maar dan heb je ook wat. We hoeven nu nergens over na te denken bijna alles kan met de pas gedaan worden. Wanneer je binnen komt is het een doolhof van gangen, door poortjes, looplijnen alsof er heel veel wachtenden zijn. Overal security of hostess. Bij de ingangspoort zelfs een police man zoals altijd flink bewapend. Riemen af, alles uit je broekzak, door de scan, rugzak door de scan en wanneer je piept gaat de security met de detector over je kleren. Bij ons geen gepiep. We gaan verder het gebouw in door een doolhof van wachtrijen naar de lift. Where do you come from. Jaja de vraag van de dag. De liftboy was in Amsterdam geweest. So cool, I will live there. Marjolijn en hij wilden al huizenruil doen. We zijn boven en het is Amazing, we zien alles Central Park, De mooie bruggen, Vrijheidsbeeld noem maar op. Voordat we het gebouw weer verlaten gaan we naar een minibioscoop met beweegbare banken voor een fly over New York. Leuk bedacht.  We vliegen alle kanten op en in de film botsen we overal tegen aan.

Buiten gekomen gaan we eerst naar de Walgreen/Pharmacie waar je buiten medicijnen ook alles wat met vreten te maken heeft kunt kopen en bij de kassa zelfs sigaretten. Ik ga mij gelijk laten omscholen als dat in Nederland gaat gebeuren hahaha Wij kopen een lekkere kop koffie en een broodje take a way.

Wij gaan verder naar 9/11 Memorial

Marjolijn en Johan zijn op de beruchte plaats geweest toen Marjolijn in groep 8 zat, het was toen 1 grote bouwput. Ondertussen is er enorm veel veranderd. Een vader van een omgekomen brandweerman heeft geld gedoneerd om het Memorial centrum op te zetten. De bouwput is een prachtig park geworden. In de fundering van World Trade Centrum North en Soud is een grote kunstmatige waterval gemaakt. Van prachtig marmer gesteente met alle namen van de omgekomen mensen op de rand rondom de waterval in messing? uit gesneden. Wij gaan eerst naar het Memorial Centrum, heel erg indrukwekkend. Eigenlijk kan ik het niet eens hardop vertellen en ik heb enorm veel bewondering voor alle vrijwilligers die in het centrum en in het park met duidelijk herkenbare kleding staan om vragen te beantwoorden en om te vertellen over de nachtmerrie waar mee zij te maken hadden via hun werk. Bij ons vertelde een brandweerman. Het centrum is verdeeld in allerlei vakken. Waar je langs schuifelt met alle andere belangstellenden allemaal stil en onder de indruk. Vitrines met gevonden spullen en spullen die afgestaan zijn door familie. Overal staan de namen bij van wie het was of wie het heeft afgestaan. Zoals een paar pumps die gevonden zijn, kleding van hulpverleners, aktetassen met spullen, twee revolvers die in elkaar versmolten waren door de hitte. Op de spullen zit nog de laag stof en deels weg gesmolten door de hitte van de kerosine die het vliegtuig verloor. Op borden staan teksten zoals een sms van iemand die in het vliegtuig zat; Julia hier ben ik John ik denk dat het vliegtuig gehacked is en dat dit niet goed gaat aflopen don’t forget, i love you forever……….Alle mensen hadden toen der tijd overal posters opgehangen van hun vermiste familielid in de hoop dat iemand ze in een ziekenhuis had getroffen. Deze posters zijn verzameld en hangen daar bij elkaar, wanden vol: Vermist, met meest recente foto, naam, leeftijd, welke afdeling ze werkten. Door de recente foto’s zijn het gevoelige familie foto’s zoals een man die pas vader was geworden met zijn baby, een moeder in de speeltuin met haar kinderen. Er liggen over doosjes met tissues en tja die zijn bij veel mensen nodig. De ramp krijgt door deze Memorial eenpersoonlijk gezicht. Wij lopen door naar het park. Wij moeten opnieuw door de beveiliging, ongelofelijk veel beveiliging, entree is gratis maar graag een donatie om het park te kunnen blijven onderhouden. De beveiliging is ook absoluut goed omdat dit ook een herdenkingspark is voor nabestaanden en die moeten zich daar veilig en gerespecteerd voelen. Een erg mooie gedachte is dat op de verjaardag van een omgekomen iemand een witte roos in de naam wordt gestoken. Op zo’n groot aantal mensen is er natuurlijk elke dag wel iemand jarig. We zien dan ook her en der een witte roos in en naam geprikt staan. Bij ene John heeft de familie de naam verder op gevuld met rode rozen. Bijzonder dat een paar mensen met verkeerde gedachten dit alles heeft kunnen veroorzaken. Het memorial centrum en het park staat om de bouwplaats waar de nieuwe World Trade Center wordt gebouwd. 1 toren heeft het hoogste punt al bereikt en de andere wordt hard aan gewerkt. 1 boom staat als enige overlevende in het park verder allemaal nieuwe aanplant. Wij nemen na en tijdje op een bankje gezeten te hebben afscheid en gaan verder. We gaan naar Wallstreet. We komen in het gebied van de kostuums en dametjes op hakjes. Wel een contrast aan het eind van de Wallstreet staat een kerk met tegen de hekken aan talloze bergjes stof. Wat is dit, het beweegt. Het zit er tussen in. Daklozen, zwervers, rugzakken, junkies zeg het maar. We hoeven er niet langs we zoeken het maar niet op. We zien in deze wijk veel Chineze vrouwtjes die er keurig uitzien met handschoentjes aan alle prullenbakken na zoeken op blikjes en plastic flesjes. Enorme balen hangen aan een kar of fietsje om in te leveren voor statiegeld. Er gaan wat flesjes de prullenbak in.

Bij Wallstreet is het straatbordje even leuk en de enorme kantoren verder is er niet zoveel te zien. Er werken veel rokers. Net zoals in Holland is het binnen verboden te roken er staat dus een hele haag van rokers buiten waar ik nooit zo blij mee ben maar Gustav al helemaal niet. Vanaf Wallstreet wandelen wij de stad uit naar de kant van het water en zien de Brooklyn bridge van dichtbij. Een plaatje. We kunnen de hop on hop of water taxi nemen. Kunnen we lekker een poosje zitten en varen ook langs het Vrijheidsbeeld. Daar gaan we natuurlijk nog heen maar het is leuk om er al vast een glimp van op te vangen.

Het is een leuk tochtje, we hebben een heuse reisleider aan boord die ons van alles verteld en ondertussen iedereen bij langs gaat waar ze vandaan komen. Bij het Vrijheidsbeeld wordt ruim stil gestaan zodat de leukste foto’s gemaakt kunnen worden.

Rond half 5 staan we weer op de vaste wal en gaan we richting hotel. Onderweg komen we een foodmarket tegen. We halen een paar tankjes water en wat brood en lekkers voor donderdag. De boodschappen zijn dubbel zo duur als bij de Wallmart. Hoe doen de mensen van New York dat ze moeten toch ook hun boodschappen halen en ze verdienen vast niet meer dan de mensen in de dorpen. Rond 5 uur zijn we in het Hotel, even lekker douchen, dommelen en bijkomen. Misschien even bloggen. Rond 7 uur gaan we naar de pizzahut.

Het wordt de Mac want de Pizzahut zag er super goor uit. Nu stond er vorige week in de krant dat in New York de airco was uit gevallen bij de Mac Donalds en dat het personeel toen is gaan staken. Staken is ontslag en ik denk dat wij vanavond te maken hebben met een Mac met een heeeeeel nieuw team. Hoe langzaam kun je lopen je zou bijna omvallen. Tjee het is dat ik vakantie heb.

Tot en met 8 uur kun je nog bij Madame Tussauds naar binnen en het is 5 voor 8. Wij denken dat we dat kunnen halen als ik onderweg mijn drinken dan maar opdrink. Wij kunnen het inderdaad halen als we niet precies de verkeerde kant op rennen. Geen nood we gaan naar Rockefeller Center naar The top of the Rock.

In deze wijk zitten heel veel studio’s en we komen langs Radio City Music Hall. Heel groot staat daar aangeplakt dat er vanavond America's Got Talent show is. Lachen alles is afgezet met hekken en er staan talloze meiden te wachten. Wij zien de bewakers aan de zijkant met de deuren open en 1 van de zalen waar we nu het zicht op hebben. Grappig want we kijken vaak genoeg naar het programma. Aan de overkant is het Rockfeller Plaza wij steken over om daar naar binnen te gaan. John Rockefeller bouwde er in 1928 kantoorgebouwen met prachtige openbare wandel promenades. Op het dak van etage 30 Rockfeller Plaza kunnen we New York bij avondlicht kijken. Het binnen komen tafereeltje is niet anders dan bij de andere gebouwen. Hoe vaak mijn rugtas nu al is gecontroleerd. Met zijn allen in de lift. Beetje raar, we stappen in en het licht gaat uit. Hier gaat wat gebeuren. Ja hoor het plafond blijkt doorzichtig te zijn en er verschijnen film beelden, kleuren en geluid. Hmm al die kabels die zie ik liever niet. Het uitzicht is amazing. Zo ver je kunt kijken lichtjes van enorme wolkenkrabbers, wegen, bruggen, auto’s als miertjes onder ons. Ook zien we nu onder ons Limo’s bij America's Got Talent. Wie weet wat we straks allemaal nog voor bekende sterren gaan zien.

We kijken en maken foto’s en gaan rond tien uur naar beneden op weg naar ons Hotel. America's Got Talent is net afgelopen en de eerste mensen massa is verdwenen. Ineens een gegil blijken de finalisten in één keer naar buiten te lopen en 1 van de bekende jury leden. Marjolijn wordt ook helemaal hyper en roept naar Johan foto’s maken, Johan vraagt zich af van wie. Marjolijn springt in de massa en klikt een paar foto’s. Iedereen stuitert en fladdert die naar buiten komt het is gewoon lachen. Een Amerikaanse jongen komt naar me toe, Hey Mem what’s the hel is here going on……We steken over en een groepje meiden allemaal met hetzelfde shirt staan nog na te genieten. Ik vraag voor wie ze waren en of hij the best was. De hele groep gaat uit hun dak en grijpen een jongen die de ster bleek te zijn. “He is the best” in de kwart finale. Mogen we een foto maken? Oh jehhhh. Marjolijn denkt dan wel samen met mij. Ze gaat gauw naast hem staan en hij staat er cool met Marjolijn op. Ondertussen is Gustav druk aan het googlen wie hij is en of zijn act leuk was. Hij had een leuke act met petjes. ” Kid the Wiz’s audition in Episode 801 consisted of litefeet dancing to his own music. Jury Howard Stem, Mel B, and Howie Mandel Kwart Finale”

 We zoeken thuis nog wel eens op You tube. Nu op naar het Hotel. We hebben echt wel veel gedaan. Nog ff wat drinken en om half 12 slapen we allemaal.

Nou ja ik slaap met een kussen op mijn hoofd. In New York is het 24 uur per dag 7 dagen per week geluid, heeel veel geluid. Als de laatsten hun stalletje inpakken zijn de eersten alweer bezig om een plekje te veroveren. De hele nacht toeterende taxi’s, winkels tot 00.00 uur open, proppers die hun waar aan de man moeten brengen.  

PS ik zit hier trouwens nu ff lekker in mijn uppie met op de achtergrond sirenes, airco,s, New York in de regen, paardenkoetsjes hoor ik, stofzuigers op de gangen, vooral toeters maar ook straat muzikanten en verkeersregelaars die fluiten. Wat een geluiden bestaan er zeg.

We zijn vanmorgen naar een museum geweest daar vertel ik later over. Het regende nogal zodat we even een stop in het hotel doen. Gustav, Marjolijn en Johan zijn naar hun lievelingswinkel en ik heb de super lange blog van gisteren gemaakt. Ze komen zo terug en dan gaan we weer gezellig op stap.

Tot Later M@rina!