Niagara Falls

Het is alweer zondag vandaag over een week zijn we alweer thuis. Denken we nog maar even niet aan.  Nog maar twee nachten in de RV. Dinsdagmorgen leveren wij de RV bij New York in en gaan dan met de metro naar het centrum naar Hotel Wellington vlakbij Central Parc. Aanrader van het tijdschrift Margriet, dat moet wel goed zijn. De matrassen in de RV zijn keihard, voor mijn rug en bekken wonder boven wonder prima maar de rest verlangd enorm naar het lekkere zachte bedje in het Hotel.

Vanmorgen werden we om 7 uur het bed uit gerookt door onze buurman een veertiger die vast niet meer kon slapen en als een groot kind vanmorgen om 7 uur weer fikkie aan het stoken is met de blaadjes en takjes die nonchalant van de bomen worden gerukt.

Rond de klok van tien komen we aan bij de Niagara Falls. We willen de wandeling Gave of the Winds wandelen en de boottocht Maid of the Mist beleven. Ik doe mijn lekkere warme wandelschoenen aan en neem de regencapes mee. Gave of the Winds is namelijk een wandeling zo dicht mogelijk langs de waterval en het is of je in een donderbui regen staat. Wij zien hele drommen mensen terug komen en inderdaad de broeken zijn tot aan de knieën zeiknat. Het is zonnig en wij hebben een korte broek aan bovendien ons huisje op de parkeerplaats heeft de koffer met droge kleren bij zich. Wij staan in de rij te wachten en zien dat er bij het entree kaartje schoenen en regen cape is inbegrepen. Wel lachen want Marjolijn en ik dachten dat de twee bussen met Joodse schoolkindertjes bij hun traditionele kleding, zwarte rokken, zwart /wit gestreepte truien met lange mouwen en de keppeltjes bij de jongens de degelijke groen/blauwe Jezus Nikes hoorden. Hahaha niet veel later liep de Family Ebbers ook op Jezus Nikes met de opdruk Niagara Falls. Wanneer je een kaartje hebt gekocht krijg je bij de tweede balie een plastic zak tas om je eigen schoenen in te doen. Vervolgens krijg je de schoenen. In een ruimte met allemaal bankjes zoals op de ijsbaan zitten we te prutsen om de schoenen te verwisselen. Dan ga je met een lift naar beneden waar je als laatste een knalgele cape krijgt. Mijn gekochte cape is veel degelijker maar ik zal geen spelbreker zijn voor iedereen die foto’s maakt want het is een prachtig gezicht een hele wandelroute met allemaal gele capes. Ik ben niet handig bezig en trek de capuchon van de cape maar denk zo’n vaart zal het niet lopen. Ik heb het geweten. Met donderend geweld loop je door het water en iedereen gilt heerlijk als je de volle laag krijgt. Ineens bedenk ik me dat ik de paspoorten in de rugtas niet onder het plastic heb gedaan . Ik ben er net op tijd bij. Zelf ben ik kleddernat. Het is een machtig gezicht en als we terug gaan halen we gauw een beker lekkere warme koffie en trekken droge kleren aan. Daarna wandelen wij de route rondom het park en de waterval en gaan op weg naar de plaats van de boot. De Niagara River splitst zich in Amerikaanse en Canadese watervallen. De American Falls is 300 meter breed en valt 50 meter de diepte in. Je gaat met een lift naar beneden naar de aanlegsteiger en je krijgt dit keer een knal blauwe regencape.  De boot vaart door de kloof.   Horseshoe is de waterval aan de Canadese kant in de vorm van een hoefijzer = horseshoe. De boot gaat bijna onder de waterval door en de mist die deze waterval veroorzaakt, het lawaai van het neer klateren van het water en de hoogte in combinatie met de zon is duizelingwekkend. Ondertussen hebben wij ervaring met regencapes en zijn niet zeiknat geworden. Natuurlijk doen we de muts wel even af want het is toch heerlijk om een waterval in je gezicht te voelen.

Wij zijn nu op weg naar de camping. We hebben de route gisteravond iets verandert. Het was de bedoeling om morgen nog langs Orange County Shoppers te gaan aan de linker kant van New York. De RV moet aan de andere kant ingeleverd worden en rondom New York zitten alleen maar Campings waar je minimaal twee nachten moet blijven of nou ja je mag wel vertrekken als je maar voor twee nachten betaald. Beetje zonde. Bovendien een camping hartje New York zitten wij niet op te wachten en in de spits op weg naar het inleverpunt is ook geen goed idee. Niemand is erg enthousiast over de Orange County Shoppers zodat we het schrappen. De route gaat nu langs de andere kant en is korter. Ach je moet ook een beetje uitrusten in de vakantie, toch?