Ik zag twee beren broodjes smeren...

Woensdag ontbijten wij samen met onze tijdelijke huisdieren ondertussen 30 Ducky’s. Gezellig hoe meer zielen hoe meer vreugd. Wij verlaten rond 9 uur de camping en gaan op zoek naar de ingang van National Park Shanandoah. De West is overweldigend en in 3 week zagen wij totaal verschillende National Parken met temperaturen waarbij je liever de RV niet uitkomt niet te vergeten de pech in de Deathvalley. Wij hebben tot nu toe met af en toe een buitje geweldig weer om wat te doen en goed te kunnen bewegen zonder naar te worden van de warmte.

Bij de ingang krijgen wij een foldertje welke dieren er te spotten zijn. Daar zijn wij gek op. Onder andere een  Woodpecker, hertjes, waterval en een blackbeer.

Nog vergeten te melden toen wij gisteren op de camping aankwamen vertelden ze ons dat we aan het eind van de middag geen vuilnis rond de RV moesten laten staan want zoals ze zei: soms komt er een beer uit het bos en die ruikt het eten en verbouwt dan je tuintje. Het lijkt Gustav een uitstekend idee om dat uit te proberen met de camera op scherp. Laten wij het lot maar niet tarten en ik leg alles binnen achter de deur.

Er is niks gebeurt maar wie weet zoals Adi ook al schrijft wie weet vandaag…….

Wij beginnen rustig te rijden en Marjolijn roept twee keer achter elkaar hertje, te laat moeten jullie maar eerder kijken. Wij geloven haar niet waardoor Johan 2 mijl met een slakkengangetje rijdt en dat is maar goed ook want ineens steekt moeders Bambi over en baby Bambi twijfelt en samen springen ze het bos weer in en wij de RV uit om een mooie foto te schieten.

Marjolijn wil drie keer sorry horen en we turven 2 hertjes erbij.

We rijden langzaam door totdat wij ineens wat de weg zien oversteken, het is zwart en geen kleine jongen, hij stopt draait zich om en kijkt ons aan, Yes de Black beer, razend snel maakt Gustav een foto en nog sneller rent de beer het bos in.

Wij zijn nu niet meer te stuiten een echte beer dat geloof je toch niet. Op zoek naar de tweede beer.

Wij rijden na een tijdje een grote parkeerplaats met picknick plaats op om te kijken of er een mooi uitzichtpunt is. Wij willen net verder gaan als op nog geen tien meter bij ons vandaan op zijn dooie akkers een zwarte beer rechtop gaat staan om een lekker sappig blaadje te plukken.

Gustav springt uit de RV en probeert steeds dichter bij te gaan om een prachtfoto te maken. Johan jut hem op, Marjolijn staat op scherp en Marina zo nieuwsgierig als ze is gaat toch ook de RV uit met de deur binnen handbereik. We hebben mooie foto’s en proberen het zo bij te plaatsen.

Wij rijden ongeveer 1/3 van de route want hij is ruim 100 mijl lang. Wij hebben twee keer een beer gezien. We pakken Highway richting Washington.

Onderweg stoppen wij bij de Wallmart * voor de twee dagelijkse boodschappen. De biertjes zijn gekocht evenals de Corndog, Mowten Dew en Mash Potatoes  net zoals in de film.

We rijden verder naar Washington en zien voor het eerst weer zoals bij San Francisco het enorme wegennet. Wij komen op een totaal verkeerde tijd, de avondspits. Een uur extra door het file rijden en we komen geen RV tegen. Er wordt zeer aso gereden, door getrokken streep, verdrijf vlakken het maakt allemaal geen bal uit, links om, rechts om ze doen alles om die file sneller door te komen. Maar er wordt geen één keer geclaxonneerd, echt waar geen één keer. Iedereen blijft heel relaxed ook die twee die elkaar net ff raakten en een hoop glas op straat zien liggen stappen cool uit. Of de meneer van zijn vrachtwagen die een auto op sleeptouw heeft maar zelf de auto aan de kook heeft. Kijkt niet op of om. Relaxed man kunnen wij wat van leren in Holland.

Wij komen rond half 7 aan op de stadscamping. We staan voor het eerst in de rij voor registratie maar met 6 man achter de balie is het zo klaar. Best volle camping maar geen last van elkaar wij staan allemaal mooi vrij opgesteld. De kids express rijdt voor de fun over de camping met kids en hun papa en mama’s . Er is een sauna, zwembad etc. maar wij zullen er geen gebruik van maken.

Voor op de camping stopt de bus elk half uur die ons morgenvroeg naar het treinstation brengt voor een dagje Washington. Later M@rina!