Dag Magic Kingdom

Vrijdagavond de dag van de lancering  rijden wij naar Orlando. Een camping 20 min van Disney World hebben wij gereserveerd. Het is er nog vroeger donker dan bij de Everglades. Ruim half 9 zitten wij in het donker. Gustav en Johan kijken film en om in stijl te blijven kijken ze naar Starwars. Marjolijn heeft haar internetmoment met Bastian en ik lig lekker in bed te lezen. Rond half tien wil iedereen eigenlijk graag naar bed. Dit gebeurt thuis nooit ik ben altijd blij dat ik rond elf uur de kamer nog even voor me zelf heb. We spreken af om uit te slapen en  tegen de middag naar Disney te gaan. Wij willen, nou ja ik eigenlijk wil ik heel graag de afsluiting van het park met vuurwerk zien. Toen wij landen in Orlando zagen wij vanuit het vliegtuig op zo’n 5 plekken geweldig vuurwerk en de locals vertelden ons dat het vuurwerk van Disney World kwam. Het vuurwerk was vorige week om 21.00 uur maar deze week om 22.00 uur om van ’s morgens tien tot ’s avonds tien in het park te sjouwen lijkt ons geen goed plan.
Het uitslapen is voor de één wat langer dan de ander. Sommigen hier kunnen wel een hele dag in bed liggen maar ik vind half 9 echt uitslapen. Ik spring er maar uit, ga douchen, zet koffie en al mopperend hoor ik de anderen zeggen is dit nu uitslapen, sorry, thuis maar een dag in de vakantie een hele dag in bed, heb je geen last van mij. Het is hier nu eenmaal wat kleiner en gehoriger dan thuis.
Rond de middag rijden we naar Disney World eigenlijk is heel Orlando Disney World als je hier verkeerd rijdt ben je echt een Belg. De meeste mensen hebben een ticket voor meerdere dagen en gaan in stijl naar het park. Zo zien wij een auto die is aangehouden door de sheriff met grote Mickey Mouse oren op naast de auto staan. Ik vind het lachwekkend maar het schijnt hier bij het park te horen want talloze vaders en moeders zijn uitgedost met een oor van een Disney figuur. Duur geintje trouwens want de oren kosten nog al wat.
Afgelopen zomer wist ik niet meer waar de auto in de Arena stond waardoor ik hulp moest vragen om hem terug te vinden bij de bewaking van de parkeergarage. Dat kan je hier niet gebeuren. Je wordt met een treintje naar de ingang gebracht (5 minuten lopen zijn maar daar doen wij hier niet aan), onderweg heeft de bijrijder ons zeker tien keer verteld dat we op Parking 104 staan. Daar zei hij bij wij moeten per dag 2 x 10.000 auto’s parkeren u maar 1 onthoudt waar u deze heeft gezet. Wij gaan dit onthouden voor de zekerheid maken we een aantekening in de Iphone je zou maar moeten zoeken.
We worden naar de kassa gebracht en gaan een ticket kopen. Ik denk poortje door en 8banen maar. Nou nee we gaan verder met de Mono rail naar het park. Vanaf de snelweg zie je nergens iets va het park zelf het is een complete World achteraf. Wanneer wij aankomen en de trappen af dalen komen wij bij de ingang. Jaja tassencontrole, ticketpasje activeren en een vingerafdruk achterlaten. Ik ben een echte Hollandse en neem graag een hapje en een drankje mee. Er zijn altijd van die wilde verhalen dat je niets mee mag nemen dat gok ik wel. Onderin het eetbare boven in zonnebrand, pet, brillendoos en het werkt. Ze voelen rondom kijken erin en everything is ok, have fun!
Via een app hebben wij het hele park onder controle en gaan naar de attracties toe. De spectaculaire zijn hier wat minder dan in Parijs zodat moeders helemaal aan haar trekken komt met de lieve sprookjes. Ik ontkom niet aan 8banen waarbij ik de rouwadvertentie al bijna zie staan en een 8baan waar ik zeiknat uitkom. Maar ik ben een beetje slim. Wanneer we starten trek ik gauw mijn shirt uit en ga in mijn hemdje zitten. Aan het eind doe ik mijn droge t-shirt weer aan. Geen mens die het opvalt want iedereen loopt hier in hemdjes waar alles aan alle kanten uitpuilt.
Leuke bijkomstigheid bij deze 8baan is dat ik niet kan thuisbrengen of het water nu regen is of bij de baan hoort en of de flitsen nu van het fototoestel is of onweer. Waarschijnlijk toch het laatste want hij stopt en we komen allemaal tegen elkaar aan te staan en moeten wachten. Troubles wordt omgeroepen. Ben ik blij dat ik niet net ergens hoog en op de kop hang. Slowly wordt de rit vervolgd. Pfff ik ga op zoek naar Peter Pan haha We gaan lekker op een terrasje zitten en mensen kijken en heerlijk eten voordat wij aan onze avondprogramma beginnen. De lichtjes gaan aan en het kasteel in het midden verandert steeds van kleur. We kijken naar de lichtjes parade en om kwart voor tien begint er een beamer licht show op het kasteel het is de kers op de taart. Zo prachtig gemaakt, heel erg knap, creatief niet te beschrijven. Het kasteel veranderd continue van decor en alle disney figuren komen voorbij. Amazing! Om tien uur wordt de show afgesloten met een vuurwerkspektakel.. Duizenden mensen staan rondom het kasteel te wachten. Alle verlichting gaat rondom het kasteel uit en de mooiste kleuren, prachtige stervormen vuurwerk komen overal vandaan geschoten. Iedereen joelt, klapt, fluit alsof wij met zijn allen oud en nieuw vieren. En ineens gaat het torenkamertje open en Tinkerbell abseilt over ons heen naar de andere kant van het park. Wat een feestje beleven wij hier. Wanneer het afgelopen is hoor je een daverend applaus en schuifelen er honderden richting uitgang op weg naar de monorail om terug te gaan naar de auto. Het park sluit pas om half 1 voor de dagjes mensen en om 02.00 uur voor de mensen uit de Disney Hotels. Een jongen verteld ons dat hij er gewerkt heeft en dat hun werkweek bestond uit 3 dagen van 14 uur en 2 dagen van 8 uur. 7 dagen per week al die mensen de hele dag door herrie. Wat mij opvalt dat iedereen standaard met een halve liter zoetigheid loopt. Ik zie niemand met een flesje water lopen en een gezond appeltje eten. In mijn rugzak ontbreekt het flesje water en het appeltje niet. Wij sluiten aan bij de rij op weg naar parkeerplaats en schuifelen mee met de menigte. Wat ook zo bijzonder is dat er om elf uur ’s avonds nog net zoveel baby’s, peuters en kleuters in het park zijn als ’s middags om een uur of 3. Ze hingen toen al laveloos op de arm van de warmte. Er wordt wat mee gezeuld. Op het terrasje zat een moeder in de regen met een baby van nog geen 6 week oud. Allemaal met de paraplu er boven zodat ze even kon voeden. Kinderen van een jaar of 6, 7 jaar in de buggy zitten waar zowel papa en mama duwen omdat de zware buggy niet vooruit te krijgen is. Wij zagen een jongetje in de rolstoel voorbij komen die zo uit de tv documentaire gestapt kon zijn die we pas gezien hebben op tv, het enige woord wat hij zei was Food. Het leek wel een jochie met de fietsenpomp opgepompt. Met zijn armpjes en beentjes wijd, zo dik. En zijn gezichtje, de ogen zag je nauwelijks en de tong hing er half uit. Dat er geen hartmakkers op het park gebeuren. Spelen met je leven zou je denken. Je hoeft trouwens nooit te denken zou er wel een toilet zijn of iets te eten of te drinken? De Restrooms zijn veelvuldig aanwezig en zien er keurig uit. Op elke hoek van het park is een eettentje, ijscocar of limonade. De opvallendste snack was een homp beenham, zo’n bout waar Rein Vos mee loopt in een Disneyfilm. We spelen allemaal mee in the Movie.
Rond half 12 zijn we weer op de camping. Johan sluit de stroom en water aan ik spring gauw even onder de douche in de gebouwen van de camping. Wanneer ik terug kom ligt iedereen al op 1 oor en hoor ik al zacht gesnurk vanuit de bedden.
Morgen eerst maar eens lekker uitslapen. Wij gaan Floriade verlaten richting Shenandoah Park. We rijden 3 dagen zo’n 1500 km totaal. Wij verlaten de hectiek en actie van de steden gaan nu 3 dagen natuur snuiven voordat wij Washington onveilig gaan maken.
Later M@rina!