Laatste nachtje en terug reis naar Meppel

Nadat wij de verzekering hebben gebeld, onze lekkere broodjes hebben op gegeten horen wij een enorme knal. Er zijn meer mensen met pech. Vanaf de parkeerplaats zien we een auto stranden met de ene kant in elkaar. Een klapband en vervolgens tegen de vangrail geklapt. Kan altijd erger. Onze schade valt op zich wel mee het was meer dat je ineens heel erg klein bent naast zo’n enorm gevaarte en dat de chauffeur nergens op reageerde.

Adi dacht aan Telepathie van Bastian, de opmerking die bocht kan hij nooit maken, was onze zorg over een auto die stond te tanken, in de auto zat de moeder met haar baby van een maand of 6 los op schoot te wachten tot dat haar man klaar was. De vrachtwagen was een dubbele combinatie de ene kant stond bij haar en achteraf de andere kant bij ons.

Wij tuffen weer verder, elk wit gevaarte die ons voorbij sjeest geeft toch een onrustig gevoel,  een vrachtwagen en het gevoel hij komt in onze comfortzone.

We willen nog overnachten aan het eind in Denemarken of begin Duitsland, we hebben geen zin aan een camping met allerlei toeters en bellen maar aan kleinschalig kamperen bij de boer met of zonder dieren. Het is dan wel noodzakelijk dat we voordat we aankomen water getankt hebben en de gierput geleegd. Het is er nodig aan toe en dat kan niet bij kleinschalige overnachtingsmogelijkheden. Dat kan in Denemarken op erg veel grotere parkeerplaatsen. De eerste parkeerplaats lukt niet omdat een achterlijke chauffeur zijn oplegger precies op die plaats heeft los gekoppeld en geparkeerd. Zou het een Roemeen zijn (-:

De tweede gaat lukken. Tjonge jonge wat lucht dat op zeg een dikke 250 liter lozen en heel langzaam vullen we tegelijkertijd ons watervat. Dank je wel Denemarken.

Tegen zessen kijkt Gustav op de App welke boeren het leuk vinden dat er een camper komt overnachten.

Hij vind één camping met een heel verhaal erbij, kost maar 6 euro + 1 euro voor de stroom, heeft een kransen makerij, deze man geeft iedereen een mok cadeau. Wij maken er een leuk verhaal van. 6 euro dat is zo weinig, een alleen staande zonderling och 6 euro is goed maar een biertje ook. Maar ja in Noorwegen hadden we een Deen waar in ruil voor een biertje tv gekeken mocht worden. Dit zal wel een soort kringloopachtige toestand zijn met een hoekje waar een camper kan staan. Hij krijgt een 8 het zal er best gezellig zijn. Zonder bluf is het leven duf.

 We gaan de snelweg af en zien een rommelig oud huis met een keurig gazonnetje en talloze campers. We komen aan rijden tegelijk met nog een camper, we zien een klein heel dik mannetje met korte beentjes in een te grote sportbroek met de tekst Brazil. Voor zijn buik is hij XXXL nodig maar voor zijn korte beentjes M, zijn vrouw heeft waarschijnlijk de pijpen her en der met een steekje naar binnen vast gezet zodat het een schattige pofbroek is geworden. Hij waggelt op zijn crocs meteen naar ons toe. Johan doet de deur open, een deels gouden mond heet ons van harte welkom hij geeft Gustav een hand, Wolfgang, Duitser kan niet. Ahhhh vrouw en kinderen achter in, welkom.

Hij wijst ons de plaats waar we moeten staan en komt terug gewaggeld met in zijn ene hand een gastenboek en in zijn andere hand een paars servetje in een punt naar boven gevouwen met een klein geel strikje vast gemaakt.

Een welkomstmok, niet met windmolens maar met een lichttoren (vuurtoren) licht hij toe wanneer ik hem er voor bedank. Of ik iets leuks in zijn boek wil schrijven. Na deze spannende dag en eigenlijk intensieve vakantie schiet ik spontaan vol.

Hoeveel bröodjes ben je morgen nodig, 32 cent per stuk zeg maar hoeveel meer dan 10 euro wordt het vast niet en lachend hobbelt hij weg om zijn prikpen te halen die naast de bus in de grond wordt gestoken. Hier hang ik morgenvroeg om 7 uur de broodjes aan en de nota van het verblijf. Tegen de kinderen roept hij of ze ook ïnternet zuchtig”zijn, ik heb nog nooit 3 zo onnozel zien kijken, sorry hoor, ik heb nog nooit Duits gehad, 3 mensen die de hele vakantie zorgen voor een internet momentje begrijpen nu niet dat hij WIFI bedoelt. Alle Nederlanders vragen meteen om WIFI zegt hij, dat is geen woord, Internet zuchtig, lachen, ze krijgen een briefje met een enorm lang nummer,bovenaan staat 1 euro.

We staan tegen over zijn verblijf een mini caravan, hij woont en slaapt hier de hele zomer om over ons te waken, als er wat is kunnen we aan de bel trekken, als we op de deur kloppen draait hij zich nog een keer om. Om kwart over 5 gaat zijn wekker, eerst een uur zwemmen, daarna naar de bakker de broodjes halen en de rekeningen uitschrijven.

Zijn vrouw woont en slaapt in het huis, als ze wat wil moet ze maar langs komen buldert hij van het lachen. We zien haar af en toe langs schieten en rond half 11 komt ze hem door het raam welterusten zeggen. Al 40 jaar mijn vrouw, lachend zegt hij, de andere vrouwen zijn niet gezien…

Wanneer ik om 8 uur uit bed kom, hangt de zak met broodjes aan de prikpen, 6 euro overnachting, 1 euro voor elektriciteit en de broodjes 4,32. Internet is hij vergeten. Wanneer ik hem het geld breng en de euro voor internet betaal zegt hij, dat is goed zo, echt niet, wij hebben het gebruikt en we betalen het ,vanzelfsprekend.

Voor aan de weg staat een stalletje van Wolfgang, spullen die zijn blijven liggen, worden er gratis in aangeboden, tijdschriften, teenslippers, waterkoker en stapels tijdschriften en boeken.

Verder de regionale folders en kranten. Wat een schatje toch ook.

We hebben alles ff kunnen bij bloggen, ik kon even lezen hoe het mijn moeder gaat, ze is met een intensief programma begonnen voor de oedeem arm en is nu aan het zwoegen en zweten in Drachten, zet hem op mam.

Ik weet hoe laat ik vrijdag moet beginnen, half 9, mooie tijd om er in te komen.

We slapen lekker, we hebben het voor het eerst weer donker in de nacht en een wat koelere nacht.

Na het ontbijt worden we uit gezwaaid door Wolfgang en hij hoopt ons nog eens weer te zien.

Voor de zekerheid heeft hij op de nota het adres en snelwegnummer gezet zodat we hem weer kunnen vinden.

We rijden voorspoedig, zetten nog een keer koffie onderweg en stoppen iets voorbij Hamburg. De drank is in Duitsland zo goedkoop zodat er geshopt moet worden. Ik ga naar de Lidl en wordt helemaal blij van hoe goedkoop vergeleken met Noorwegen. Ik heb een hele kar vol met groente en fruit en nog wat lekkere broodjes. Het is rond twaalf uur we gaan na de boodschappen eten om dan te beginnen aan de laatste 3 uur. Ik sluit mijn blog af. Gustav, Bastian en Marjolijn kijken voor het eerst onderweg naar een film, ondertussen een enorme zak drop opetend. Ik ga nu naast Johan zitten, nog niet echt gedaan.

Ik ga er van uit dat de laatste 3 uur voorspoedig gaan en we nog heel lang na genieten van deze vakantie, in ieder geval door de rompslomp van deuk 1 en 2 hahaha

Tot Later M@rina!

Wie weet weer op www.minuutvanmarina.nl

Of gewoon thuis met een bakkie koffie erbij, in ieder geval bedankt voor het lezen, reageren en mee leven.

Een hartelijke groet van The Ebbers Family