Dinsdag 21 juli

Na negenen komen maandagavond nog twee Russische Families aan. Ze gaan met hun vouwwagen naast ons staan. Waarschijnlijk voor tijdelijk, want niemand kan meer een kant op zo. Deze camping is voor tenten geen fijne plek. Hobbels en bobbels en overal mul zand, als het regent staat alles blank en de plekken zijn onoverzichtelijk en klein. Daar heeft de Russische familie ook moeite mee. Ze gaan verderop het terrein op en zetten de boel op. Vanmorgen willen wij niet te laat op want we willen richting Litouwen rijden, onderweg hebben we nog twee punten waar we willen kijken. We zien hoe ver we komen. Het is net zoals in USA en Noorwegen, de afstanden zijn altijd groter door omleidingen en oponthoud. We moeten ons kastje van de tol al opwaarderen, duurder dan we dachten. Weer op zoek naar een benzinestation, het kan lang niet overal.
Vanmorgen was de wekker overbodig, om half 7 zijn er twee stelletjes toe gelaten op de camping die de nacht waarschijnlijk hebben gereden en achter onze bus de tent opzetten. De dag beginnen ze feestelijk wanneer alles staat met je raadt het al Bier en BBQ. Ik moet mijn eerste kopje thee nog zetten daar zijn de eerste halve liters al naar binnen gewerkt. Ik weet niet of er een BOB was maar om tien uur stapten ze in de auto met zijn allen voor een dagje uit.

Wij verlaten de camping achterwaarts via de uitgang voor een rijdagje. De wegen zijn of perfect of verschrikkelijk, treinovergangen moet je stapvoets doen anders heb je geen kopje meer heel, de weg van de camping naar het centrum is kapot, gebarsten en diepe kuilen. We moeten een stuk terug want ineens een bord niet hoger dan 3,5 meter. Waarschijnlijk van bomen met overhangende takken. We nemen geen risico. Er wordt best veel gelift door backpackers, Marjolijn en ikzelf voelen daar wel voor een stelletje met een gitaar, onderweg zingen en gezellig kletsen. Helaas vandaag maar twee lifters maar die hadden geen gitaar bij zich, wel een sexy pakje aan.................zijn we maar niet gaan doen.
Rond 16.00 uur komen we bij een camping aan in Mrogroma. Gustav heeft onderweg gebeld en er is plaats.
Wanneer wij het zandweggetje oprijden vragen wij ons af of er wel gasten zijn. Tot onze verrassing moeten wij het bochtje om en zien wij een panoramacamping met 3 terrassen. Een camper groter dan onze bus met een Smart achterin wordt onze buurman, een Duitser, te dik, te bruin en op leeftijd met zijn te jonge vriendin die gezellig bij hem op schoot zit. We zien een futter met een mini bouwkeetje tot in de puntjes verzorgd met een keurig opgemaakt bedje en een tractor ervoor. Villa Carolina, vast een ode aan zijn vrouw. Met een slakkengangetje van 25 km trekt hij de wijde wereld in en heeft heftige discussies met mede gasten. Echt leuk voor het programma Man bijt hond.
De camping eigenaar vind de bus er goed uit zien, hij draait zich om en zegt en zij ziet er ook goed uit tegen Marjolijn hahaha ouwe snoeperd, de nieuwe Wolfgang van vorig jaar.
Johan ziet in de wc een poster dat je voor kunt eten. Het eten van de streek, lijkt mij wel wat. ik ga heen en vraag of we nog mee kunnen eten. Om 7 uur worden wij verwacht, wanneer ik met Marjolijn een rondje doe langs de kikker vijver en de schommelstoel komt hij ons met de auto waarschuwen, het eten is klaar half 7 aan tafel. We dachten lekker buiten zitten op zijn balkon, die is vol, we worden het huis in geloodst en zitten in de huiskamer van de Familie Frische Hausgemachte Reibeplätzchen mit Apfelmus te eten. Lekker pittig met zoet. Heerlijk.
We moesten geen twee nachten blijven zei de eigenaar, twee weken was beter, wie weet als hij elke avond voor me kookt haha
Het is hier schitterend, keurig nette en schone voorzieningen, uitzicht over het meer met een steiger om een duik te nemen en er liggen kano's en waterfietsen die je mag gebruiken.
Wie weet wat we hier nog meer beleven.
Tot Later Marina