Vrijdag 31 juli

Ff denken, waar waren wij geblijven, op vakantie ben je de tijd gauw kwijt.

We zetten eigenlijk nooit de wekker, meestal wordt ik zelf wel rond een uur of 8 wakker, duffer dan nog een beetje in, rond 9 uur is het voor mij echt klaar.

Vandaag worden we rond een uur of elf wakker, dan zullen we het wel nodig zijn geweest. We zetten de tafel en stoeltjes uit en beginnen in het zonnetje met een ontbijt. Vandaag is het plan om 25 km verderop te gaan kamperen omdat wij de mondaine badplaats Jurmala gaan bezoeken.

Vanaf Riga is dit de badplaats waar je in je vrije tijd gaan zonnen en flaneren.

Een beetje het Scheveningen van hier met huizen en hotels zoals het Kurhaus. Wij vertrekken tegen 12 uur en stoppen eerst bij een supermarkt voor de dagelijkse benodigdheden. Marjolijn en ik zouden even snel shoppen, in ieder geval sneller dan 40 minuten. Het winkelcentrum bleek zo enorm dat wij de mannen maar ff een sms sturen, dat snel niet gaat lukken, een soort Wal-Mart, misschien willen ze zelf nog ff shoppen. De mannen komen helpen het karretje vol laden. Aan drank en lekkere broodjes geen gebrek, groente en fruit is schaars en van slechte kwaliteit. Boontjes uit de diepvries, ijsbergsla, savooiekool voor een salade. Wij redden ons voorlopig.

Ook niet onbelangrijk, ik vind een fles Black Riga Likeur…….

Onderweg hebben wij fikse regenbuien. Het laatste stukje naar de camping moeten wij 2 euro betalen om over die weg te mogen rijden. Het tolhuisje ontbreekt nog net. We betalen bij de betaalpaal en rijden verder. Huh we moeten direct linksaf slaan en komen helemaal niet op die weg.

We rijden de parking op, de receptie heeft net een break en dat komt goed uit want het hoost. Wij gaan eerst lekker koffie drinken en een broodje doen.

Ik heb hoge verwachtingen van de camping, bij de ingang staat op 2 plaatsen een enorme boog, de camping staat als een boom. Op de app hebben ze het over een camping met zwembad hoog aan geschreven in de jaren 90. Inderdaad de camping is zo 1990.

Het zwembad is een ruïne, echter de kleuren en het zonnetje is het wel een prachtig plaatje voor een foto shoot. Er staan rijen houten huisjes in leuke kleurtjes, prachtig, tenminste als ze onderhouden waren. Het is vervallen, vieze, vale gordijnen hangen aan een paar knijpers ervoor.

Op het veld staan misschien een stuk of 10 campers en tentjes. Op loopafstand van de zee, best een leuk speeltuintje, een barretje en een barak waar je kan afwassen en koken en niet te vergeten de toiletgebouwen. Prima schoon, maar verroest en vervallen.

Hoe kan dit zo verlaten zijn, waarom komen hier geen vakantiegangers genieten van bos, zee en strand. Wij gaan heerlijk in het zonnetje zitten, na de koffie gaan Marjolijn en ik naar zee om de boel te verkennen. Wij wandelen over een prachtig strand 1,5 km heen en weer terug. Een handje vol mensen op een prachtig strand, fris blauwe bankjes, omkleed hokjes en om de zoveel km een strand tent. 35 km zandstrand met een schone zee en bijna geen toeristen.

Wij wandelen terug en gaan na het eten met de mannen het tochtje nog een keer wandelen. Nu gaan we langs het strand en via het bos en de landhuizen terug. Prachtige houten huizen in Letse/Russische stijl zoals het Kurhaus en pipi langkous huizen. De huizen zijn of prachtig onderhouden met de meest dure auto’s en security of de huizen zijn verlaten met dichtgetimmerde ramen, geen likje verf er meer op en verwilderde tuinen. Raar.

Rond tien uur zijn we weer terug en gaan lekker slapen.

Dit keer geen snelweg/trein/vrachtwagen geluiden maar de zee, een heerlijk geluid!

Tot later!