Vanmorgen komen we een beetje langzaam op gang, beetje
spierpijn in de kuiten en het lekkere zachte schone bedje ligt ook wel erg
lekker. We beginnen de dag met koffie van de overkant en een lekker broodje. De
zon schijnt volop het wordt vandaag rond de 30 graden. Wij zagen dat het
vandaag bij ons achter het huis in Meppel op zijn warmst 36 graden was pffff
wat een warmte. Dan ben je blij als je lekker mag werken in de airco. Of de
hele dag met je voetjes in een bakje water gaan zitten. De 30 graden hier
voelde vandaag niet als 30 graden. Vergeleken met de West kust hebben wij het
hier geen één dag te warm gehad. Wij gaan na de koffie richting metro en ons
plan is vandaag om naar het Vrijheidsbeeld te gaan. Wij hebben geen moeite
gedaan om kaartjes te kopen om in het beeld te kunnen. Je staat ondanks de
kaarten die je dan hebt toch nog zo’n anderhalf uur in de rij en dat hebben we
er niet voor over. We willen nog meer doen vandaag. We dachten we kijken wel stel
dat het rustig is, wie weet, maar bij navraag bleek dat de kaarten al 3 maanden
gelede was uitverkocht. Wij gaan met de boot naar Liberty Island. Omdat we The New
York Pass hebben mogen we een rij met minstens 200 personen voorbij naar de rij
met 20 wachtenden voor een ticket voor de boot. En daar gaan we weer van rij
naar rij, alles uit de broekzakken, riem af, mobieltje, horloge af, vesten en
jassen uit, door de bodyscan en aansluiten maar voor de volgende rij. De boten
varen af en aan en er gaan minstens 500 personen per keer op. Op het eiland aan
gekomen valt de massa mensen gauw uit één en zijn er schaduwplaatsjes,
stoeltjes en bankjes genoeg om even lekker te zitten en het beeld van alle
kanten te bewonderen en heeeeel veeel foto’s te maken. Zoals iedereen allemaal
met 1 arm omhoog en de andere arm alsof je een boek vast houdt. Na anderhalf
uur varen we weer terug naar de overkant. De boot stopt bij het Battery Park
waar een heerlijke fontijn spettert waar de kinderen en sommigen volwassenen
lekker door heen rennen. 1 man ging er al salto’s makend door. Wij gaan ff met
de voetjes in het water. Halen een pretzel bij het eetkraampje. Het is een
pizza deegkrakeling enorm groot maar wel lekker. Er zitten hier moeders met hun
kroost lekker te genieten van het uitzicht en het leven om hun heen. Het
Battery Park is gesloten door de storm Sandy. Er is niets van over en wordt nu gerestaureerd.
Volgens de borden wordt het een prachtig design park. Wie weet gaan we het nog
eens zien. We willen eigenlijk vanmiddag achter de schermen kijken bij de
studio’s van NBC. De zogenaamde NBC Studios Tour. Elk kwartier gaat er een
nieuwe groep er is vast wel plaats. We komen rond 3 uur aan maar kunnen pas met
de tour mee om kwart over 5. Geen probleem we gaan shoppen en komen wel terug.
Marjolijn en ik lopen samen naar Time Square want daar is genoeg te zien en te
shoppen. Onderweg worden we tegen gehouden door jongens van een jaar of midden
twintig ze zijn beginnende muzikanten en willen doorbreken. Of we ergens naar
toe kunnen komen. Vervolgens hebben we alle twee een cd in de handen vragen ze
onze namen en zetten die er op. Nou ja boeie dat zal onze entree bewijs dan wel
zijn. We kijken elkaar aan en willen doorlopen. Dat was niet de bedoeling. We want a tip we
need money for the music. Ach wij domme provinciaaltjes natuurlijk geld.
Dat hebben we niet. Give back de cd. Tuurlijk geen probleem. We zien dat de
naam er weer af wordt gepoetst en ze gaan op zoek naar het volgende
provinciaaltje. We vinden een leuke winkel en passen veel maar de maten zijn net
iets anders of ja wij hebben geen doorsnee maat. Marjolijn heeft 1 leuk hesje
gevonden en gaat gauw naar de kassa toe. Geen Meastro we kunnen niet betalen.
Pech we gaan gauw naar de mannen voor de tour want we hebben nog 5 minuten.
De tour gaat op zijn Amerikaans, na de gebruikelijke riem
af, horloge af, scan etc. gaan we naar de volgende rij. Met heel veel toeters
en bellen en heel veel comedy er om heen is het best lachen. We zien heel veel
bekende series voor bij komen. We gaan weer heel veel films opnieuw bekijken.
We zien de studio van Saterday Night. Aan de reacties van de Amerikanen te
merken is dat het zaterdagavond programma en blijf je er voor thuis. Wel
grappig je ziet hier de mannen druk de set opbouwen en volgens mijn mannen
enorm veel stuff aan het plafond. We zien de aansturingskamer en we gaan kijken
hoe het nieuws wordt voor gelezen en het weerbericht. Vervolgens gaan we nog
naar een studio die je vanaf de straat ook kan zien. Hadden we nog voor gekeken
en toen zeiden de mannen oh allemaal oude meuk ze zijn hier vast een museum aan
het bouwen. Niet dus hier wordt de ochtend show gepresenteerd en aan de overkant
in de buitenlucht zijn regelmatig optredens. Afgelopen dinsdag was daar Robbin
Thick, Mark van der Plaat die New York net verliet Whapte dat al naar ons maar
wij waren nog onderweg naar New York toe. Pech zo’n leuke zanger en leuk liedje.
Het is wel raar dat we geen bekenden tegen komen hier in New
York. We waren hier twee dagen tegelijk met Nienke en haar gezin de oude
buurvrouw van nr. 11. Bert en Lydia lopen hier ook al een paar dagen rond en de
Fam Slot die we vorig jaar in Milaan tegen kwamen moeten hier ook ergens
zijn??? Wie weet morgen op het vliegveld.
Na de tour is het al 7 uur voordat we in de Hotelkamer
aankomen. We frissen ons op en gaan een hapje eten in een restaurantje hier aan
de zijkant. Het is er elke avond druk en door de ramen zien we lekkere hapjes
op de borden liggen.
Het eten was zeker lekker. Ik had een uitstekend plekje.Overzicht
door heel de zaak, de keuken en de gasten die binnen kwamen. Ze zeggen dat
Duitsers kabaal kunnen maken nou vlak de Amerikanen niet uit. Zo wie zo is er
veel kabaal omdat er minstens 3 schermen hangen met de Yankees, Zucker en weet
ik veel met wat voor sport. Elke score wordt gevierd en terecht natuurlijk
anders staan de schermen voor niets aan. Hier veroorzaakt de eigenaar veel
onrust hij had het heel druk met niks doen en onrust zaaien onder zijn
personeel. Het was alsof ik in een restaurant zat waar Gordon Ramsey zat. De
eigenaar die om de haverklap een personeelslid uit de keuken bij hem riep en
een preek gaf, personeelslid knikt wat en gaat gauw verder. Onze serveerster
vraagt wat we willen drinken. Ze begint bij de mannen en legt uit welke soorten
bier. Midden in de zin rent ze weg. Ze hoort een belletje dat betekend eerst
uit serveren. Daar komt ze weer aan; I am back, waar waren we gebleven. Wel gek
de mensen blijven binnen komen, de hele zaak zit vol. Ze hebben Herman de
Blijker niet nodig. Wij denken dat hij personeel gaat bellen om te komen helpen.
Panniekerig loopt hij heen en weer met een telefoon aan het oor ondertussen gebarend
en roepend naar mensen; Hey Guys hier heen. Tja dat gaat niet goed natuurlijk. Het
is een komen en gaan van mensen en wij blijven lachen door wat we om ons heen
zien gebeuren. Het leek wel een slapstick. Het eten was lekker maar we snappen
de beoordeling op foursquare nu wel.
Rond negen uur gaan we naar het hotel, uitbuiken en puin
ruimen want wederom wordt het koffer dicht doen een probleem.
Morgen moeten we 12 uur het hotel verlaten en vliegen we om
10 over 6 vanuit New York naar Schiphol. 3 uur van te voren op vliegveld zijn. Nog
één keer met de metro en met de trein. We hebben morgen niet zo heel veel tijd
om nog van alles en nog wat te doen. We gaan ons rustig voor bereiden op de terug
reis en de warmte in Nederland…………
We zagen wel een heel bizar verhaal vandaag in de krant De Metro.
Bij ons in de straat een paar blokken verderop stond een vrouw met haar man op
het balkon te roken. Ze leunde op de rand en het balkon brak af. Ze is naar
beneden gevallen vanaf de 16de verdieping, op slag dood. Een heel bizar
idee als je zelf je kamer op de 16de verdieping hebt en het is maar
een paar honderd meter van je vandaan.
Het is maar goed dat we bloggen en de foto’s hebben want we
weten niet zo goed meer wanneer we wat gedaan hebben.
Op naar Nederland………
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten