San Carlone

De Maandag begint zonnig en rustig we slapen een beetje uit en gaan maar eens op zoek naar een broodje. Vast voorbij het restaurant/bar/winkel etc te krijgen. Ja hoor je kan er zelfs aan het ontbijt en heel Italie is al lekker bedrijvig. Wij komen allemaal wat langzamer op gang en tegen dat wij aan een winkeltje toe zijn zijn de Italianen toe aan een Siësta. Tussen 1 en 3 gaan de poorten van de camping dicht een groot hermetische hek sluit de camping en lopend mag je er op maar de auto moet voor blijven. Op de camping mag je ook niet met de auto heen en weer en deze twee uren is het totale rust. Wel een zaligheid we hebben er geen last van maar denk dat er weinig mensen zijn die meer lawaai kunnen maken als de Italianen. Wij gaan de camping rond half 1 af om boodschappen te doen na dat we een supermarkt hebben gevonden en een bank niet onbelangrijk want de oneerlijke vinder had zichzelf al een behoorlijke vindersloon toe geeigend zodat wij het met mijn losse euro's moesten doen. Wel heeeel echt heeeel erg fijn dat de pasjes etc er nog n zaten want dan hadden we wel wat harder gepiept. Bij terugkomst werd het dus lopen en na onze siësta en een hapje eten gaan we op zoek naar San Carlone in het plaatsje Arlone. San Carlone was ooit het op een na hoogste beeld ter wereld op het vrijheidsbeeld na. En het leuke is net als in het vrijheidsbeeld kan je binnen in omhoog klimmen en door de ogen naar buiten kijken. Marjolijn hebben die belevenis gehad in het vrijheidsbeeld met een totale bodyscan een rolletje pepermunt in de broekzak wat vor iets heel geheimzinnigs aangezien werd. Het kostte een vermogen om in New York met een bootje bij het beeld te komen en dan nog naar binnen. We gaan het bekijken bij San Carlone, valt heeel erg mee. Parking 1,50 betalen bij het restaurant aan de overkant je krijgt een bonnetje mee. Vervolgens een ticket voor het beeld. Je kan tot de helft of verder omhoog om deze meneer is even achter d eogen te bekijken. Halverwege hangen catrollen om je te zekeren want de laatste treden gaan steil omhoog. Beetje spijt heb ik met mijn slippers, en onhandige schoudertas en durf niet zo goed naar beneden te kijken want dat zekeren wil niet als je niet zoń leuk broekje er voor aan hebt? Tja je zou denken dat we bij de Fransen op bezoek zijn. Eenmaal boven is het echt grappig door de ogen zie je de enorme hand en door het neusgat kun je je hand even steken zo lijkt het beneden of San Carlone een snottebelletje heeft. Lachen toch ,wij zagen het beneden namelijk ook, een snottebelletje wat opgesnoven wordt. Over snottebelletjes gesproken dankzij de spoed antibiotica van 3 dagen voor geschreven door Ome Sjoerd is mijn snothoofd bijna verleden tijd. Balen was het na Marjolijn, Gustav was ik aan de beurt met een snothoofd, keelpijn, voorhoofdsontsteking en de longen die aan alle kanten piepten. Helaas heb ik de keelpijn door gegeven aan Johan. Gelukkig hebben ze hier ook scherpe zuigsnoepjes en tja zonder kuur duurt onsteking 7 dagen en met kuur 6 dagen dus ehhh Johan nog even doorbijten en lekker veel snoepjes eten